zaterdag 1 maart 2008

Sterren

Sterrenhemels zijn vaak adembenemend op Kreta. Vooral op het platteland, waar er weinig of geen lichtvervuiling is, wordt de inktzwarte nacht opgeluisterd door ontelbare fonkelende sterren. De juninachten die we jaren geleden doorbrachten op het plateau van Omalos, blijven voor altijd in m'n geheugen gegrift. Op ruim 1000 meter hoogte leek het wel of we de sterren zo uit de hemel konden plukken. Eenzelfde ervaring had ik jaren later, toen ik met een vriendin een familiefeest bijwoonde in het bergdorp Kallikratis. Vallende sterren flitsten omlaag, terwijl de stilte enkel verbroken werd door het getinkel van schapenbellen. Boven Frangocastello tuurden we dan weer een half uur naar de hemel tot de melkweg uiteindelijk vervaagde. Die melkweg was beslist de mooiste die ik ooit boven Kreta en waar dan ooit gezien heb!


Toen ik de kans kreeg om tijdens de zomermaanden op het eiland te werken, nam ik het goede voornemen om een sterrenatlas aan te kopen. Kennissen waarschuwden me echter dat de meeste exemplaren niet of amper bruikbaar zijn in Griekenland. De aankoop van zo'n atlas werd uitgesteld, en van uitstel kwam ten slotte afstel. In de dorpen waar ik woonde, kon niemand me écht inwijden in het sterrenkijken. Gevraagd naar het sterrenteken dat zich tegen de hemel aftekent, reageren de buren vaak met een schouderophalend "bah". Voor de (dorps-)bevolking zijn ze blijkbaar gewoon een natuurfenomeen, zoals de kolkende beekjes in de lente, de wilde bloemen in de winter en de honderdduizenden olijfbomen die zilvergrijs schitteren tegen de felblauwe hemel.